Gelişen Endüstriyel Metaverse

“Endüstriyel Metaverse” kelimesini düşündüğünüzde, Meta’nın Horizon Worlds gibi bir platformdaki sanal toplantılar aklınıza gelen ilk şey olabilir. Yine de doğrudan iletişim aslında daha çok sürükleyici oyun, alışveriş, turizm ve daha fazlası gibi işlevleri de kapsayan “tüketici metaverse” alanıdır. Buna karşılık, endüstriyel bir metaverse kavramı, yalnızca sanal konuşmaları değil, makinelerin ve hatta tüm fabrikaların sanal kopyalarını barındıran dijital bir ortamdır. Ana teknolojisi olan dijital ikizin yanı sıra robotik, IoT, sürükleyici mühendislik tasarımı veya artırılmış veya sanal gerçeklik (AR/VR) gibi endüstriyel metaverse’nin diğer yapı taşlarına zaten aşina olabilirsiniz.

Metaverse deposunun bir 3B simülasyondan daha fazlası olduğunu anlamak önemlidir. Gerçek bir metaverse, bir VR kulaklığı kullanarak nesneleri 3D olarak görüntülemenin veya AR gözlüklerini takıp önümüzde bir uyarı ekranı bulundurmanın yanı sıra, ‘karma gerçeklik’ gibi teknolojilerin yardımıyla sanal ve fiziksel dünyalar arasındaki sınırları ortadan kaldırır.

Karma gerçeklik (MR) cihazları, gerçek dünyada karşılık gelen bir nesneyi (örneğin bir makine bileşeni) hareket ettiren sanal bir nesneye dokunmamıza ve onu hareket ettirmemize izin verir. Endüstriyel metaverse deposu, fiziksel engelleri kaldırmanın yanı sıra, bilginin sanki ikisini bir yapıyormuş gibi her iki ortam arasında sorunsuz bir şekilde akmasına olanak tanır.

Uygulamada, endüstriyel metaverse hala gelişmekte olan bir alandır. Endüstriyel metaverse’nin gerçek dünyaya ne ölçüde büyük ölçekli bir dijital muadili olacağı veya gerçekten de böylesine sürükleyici bir sanal ortamın getireceği katma değerin ne olacağı hala belirsiz. Bunu çözmeye başlamak için, metaverse deposunun daha geniş manzarada nereye uyduğunu anlamak yararlıdır.

Dijital İkiz ve Potansiyel Kullanım Örnekleri

Endüstriyel metaverse’nin kalbinde dijital ikiz kavramı yatıyor. Dijital ikiz, gerçek dünyadaki bir nesneyi yansıtan ve o nesneden olay verilerini ve diğer girdi verilerini yakalayan sanal bir modeldir. Yapay zeka ve diğer yazılımlar aracılığıyla bu verilerin gücünden yararlanarak planlama, gerçek zamanlı yanıt, bakım, optimizasyon, çevik ürün geliştirme, iyileştirilmiş kalite ve daha fazlasıyla ilgili bir dizi kullanım senaryosu açıyoruz. Örneğin bir açık deniz rüzgar çiftliği, türbinlerine mevcut rüzgar hızını, dalga yüksekliğini, titreşimi ve daha fazlasını kontrol odasına ileten sensörler yerleştirir. Bu veriler daha sonra türbinin davranışını gerçek zamanlı olarak gösteren bir 3D modele beslenir. Resmin tamamını tek bir yerde yakalamanın ve görselleştirmeyi kolaylaştırmanın yanı sıra dijital ikiz, mühendislerin simülasyonlar yürütmesine ve karmaşık soruları yanıtlamasına olanak tanır; örneğin, önümüzdeki on yılda fırtınaların sıklığı artarsa hangi parçaların planlanandan daha erken değiştirilmesi gerekecek. Verileri dışa aktarmak ve kapsamlı manuel hesaplamalar yapmak yerine, bu tür sorular yalnızca bir değişkeni değiştirerek ve bir simülasyon çalıştırarak yanıtlanabilir. Bu, tüm tesisin ömrünü ve üretkenliğini uzatmak için önleyici bakımın kullanılmasını mümkün kılar. Dijital ikizler, soruları yanıtlamanın yanı sıra proaktif eylemi kolaylaştıran içgörüler sağlayabilir. Rüzgar çiftliği senaryomuzda, bir makine öğrenimi algoritması, hava durumu modelleri ve enerji talebi arasında yeni ilişkiler bulmak için önceki yıllardan ve birden fazla tesisten gelen hava durumu ve enerji verilerini analiz edebilir. Bu içgörüler, tesisin ayarlarında gerçek zamanlı olarak ince ayar yapmak için otomatik olarak uygulanabilir.

Dijital İkizler Eğitimde: Endüstri için Başka Bir Potansiyel Kullanım Örneği

Yukarıdaki gibi senaryolar, özerkliğimizi ve muhakeme becerilerimizi makinelere teslim etmek için bir argüman gibi gelebilir. Ancak amaç bu değil. Bunun yerine, fiziksel risklerden kaçınmanın yanı sıra daha zorlu sorunlara odaklanmamızı sağlamak için sıkıcı veya tekrarlayan görevleri dış kaynaklara vermektir. Bunun potansiyel bir uygulaması eğitimdir. Dijital ikizler, çalışanları ağır makine kullanımı konusunda eğitmek için kullanılabilir; Örneğin Boeing, montaj hattı çalışanlarını eğitmek için uçak bileşenlerinin dijital ikizlerini kullanıyor. Sonuçsuz hata yapma yeteneğinin yanı sıra bu, işe alım sürelerinin kısaltılmasına ve çalışanların elde tutulmasının iyileştirilmesine olanak tanır. Potansiyel işe alımlar, iş teklifini kabul etmeden önce bir işi görselleştirmeyi ve deneyimlemeyi daha kolay bulabilir. Dijital ikizler, ekipman arızalarını ve kazaları simüle etmek için de kullanılabilir: fabrika çalışanlarının bir yangından kaçmak için hangi yolu izleyeceklerini tahmin etmek, bir VR simülasyonu ile çok daha kolay olabilir.

Bu yeni teknolojilerin görsel yeniliği, en temel faydalarından birini gözden kaçırmayı kolaylaştırabilir: karbon ayak izimizi hızla azaltmamıza yardımcı olma yeteneği. Gerçek dünyada yaratılması ve taşınması yerine simüle edilebilen herhangi bir nesne, karbon emisyonlarını, suyu ve diğer hayati kaynakları koruyacaktır. Saha teknisyenleri, yerel operatörle bir dijital ikizin içinden geçerek bir sorunu uzaktan çözebilir. Ofis çalışanları için, sanal toplantılar bugün olduğundan daha verimli hale getirilebilir ve bu da seyahat ihtiyacını azaltır. Örneğin VR ve uzamsal ses, hangi yöne baktığınıza bağlı olarak iş arkadaşlarınızın farklı ses seviyelerinde konuşmalarını duymanıza izin verirken, parmaklarınızdaki sensörler el hareketlerinizi yakalayabilir. Bu teknolojiler gerçek hayatta yüz yüze olmayı tam olarak kopyalayabilecek mi? Hayır. Ancak, telefon görüşmeleri ve videoda olduğu gibi, giderek artan sayıda senaryoda ödünleşime değecektir. Belki de ilk kez, sürdürülebilirlik bir taviz olmak yerine, bu önemli hedefi daha gelişmiş ürün tasarımı ve daha düşük maliyetlerle uyumlu hale getirmek mümkün olacak.